Wizytki

Warszawski klasztor sióstr wizytek jest najstarszym domem zakonu w Polsce. Powstał z fundacji klasztoru w Paryżu (przy Faubourg St. Jacques) przy współudziale klasztorów z Lyonu-Bellecour i Troyes. Dwanaście zakonnic z przełożoną Marią Katarzyną de Glétain przybyło do Warszawy latem 1654 roku na życzenie królowej Ludwiki Marii Gonzagi, małżonki Jana Kazimierza. Za staraniem królowej został wzniesiony i uposażony drewniany klasztor przy Krakowskim Przedmieściu, w bliskim sąsiedztwie rezydencji królewskiej (Pałacu Kazimierzowskiego). 9 sierpnia tego samego roku, w obecności pary królewskiej, nastąpiło uroczyste zamknięcie klauzury. Pierwszą Polką wizytką była Helena Warszewicka, która przyjęła imię Ludwiki Marii. Już w następnym roku po osiedleniu się w Polsce siostry musiały opuścić klasztor z powodu najazdu szwedzkiego, udając się wraz z dworem królewskim na emigrację do Głogówka na Śląsku. W roku 1657 znów na krótko opuściły klasztor, gdy Warszawa zagrożona była najazdem tatarskim.